De langgestrekte hoeve werd mogelijk opgetrokken in 1870, terwijl het typische geknikte zadeldak in een later stadium werd aangebracht. Op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845) komt er op deze plek mogelijk reeds een ouder architecturaal element voor.

in casu architectuurhistorische waarde: Traditionele kenmerken van de vrij gaaf bewaarde hoeve zijn de bouwwijze als verankerde baksteenbouw, de "klassieke" Kempische ordonnantie, de zadel- en lessenaarsdaken, de gecementeerde plint, de rechte muizentanden en de blinde westelijke zijpuntgevel. Een extra-meerwaarde ligt in het grotendeels bewaarde houtwerk.

De meidoornhaag, de linden, de beuk, de tamme kastanjelaar en de waterput maken integraal deel van dit agrarisch complex en wijzen aan hoe een boerenbedrijf functioneert. De hoeve, omgeven door weiland, ligt in de ankerplaats van de Dommel en de Bollisserbeek, in landschappelijk waardevol agrarisch gebied.