in casu architectuurhistorische waarde: Traditionele elementen van deze in zijn totaliteit relatief gaaf bewaarde hoeve zijn de bouwwijze als verankerde baksteenbouw, de vlechtingen van de zijgevels en de deels van Vlaamse pannen voorziene zadel- en lessenaarsdaken.

De zogenaamde Torenhoeve gaat in kern terug tot 1784, getuige de jaartalankers van de sterk gerenoveerde woonhuisvleugel. Kort na 1900 vestigde zich hier de Luikse industrieel Eugeen Woos, die in 1909 een multifunctionele toren liet optrekken. Het parallelle dienstgebouw ten zuiden dagtekent van 1907, confer de jaartalankers. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) komt de hoeve voor als een langgestrekt element met noordelijke uitbouw, vergezeld van een losstaand voormalig bakhuis met oven ten oosten.

De multifunctioneel opgevatte eclectische toren van deze voormalige paardenstoeterij is een uitzonderlijk element van het complex. Hij was eertijds in gebruik als bakhuis, warmwaterreservoir en duiventil. De lindebomen, de notelaar, de moestuin en het deels gekasseide erf met zijn hardstenen palen maken integraal deel uit van dit agrarisch geheel.