historische, in casu architectuurhistorische, sociaal-culturele en volkskundige waarde:
De hoeve werd omstreeks 1845 opgetrokken op een voorheen onbebouwd terrein. Het complex, waaraan omstreeks 1856 een bakhuis werd toegevoegd, bleef tot vandaag in een ongewijzigde constellatie bewaard.
Het complex bleef grotendeels bewaard in vakwerk onder zadeldaken met Vlaamse pannen. Het woonhuis behield vijf bolkozijnen. Het geheel bleef herkenbaar als hoeve, met typische componenten: inrijpoort (straatvleugel), woonhuis (rechtervleugel), dwarsschuur en stallingen (achtervleugel), wagenhuis (linkervleugel) en bakhuis (aanleunend bij de straatvleugel), geschikt rond een rechthoekig erf met mestvaalt en waterput.
Als hoeve met typische en herkenbare componenten en als vakwerkconstructie in een ruimer lokaal bestand van vakwerkconstructies, is het complex tot slot representatief voor de aloude dorpse omvang, samenstelling en samenhang.