historische, in casu architectuurhistorische, volkskundige en sociaal-culturele waarde:
Het hoeverestant omvat een rechtervleugel die respectievelijk nog als hoeve-woonhuis te herkennen is; het woonhuis bleef bewaard als vakwerkstructuur op een lage bakstenen stoel en behield een typische indeling met laterale gang, centrale schouwen onderkelderde opkamer.
De vakwerkkern van de hoeve getuigt van een eeuwenlange bouwtraditie, waarvan in de streek vele voorbeelden bewaard bleven, in een unieke densiteit, die echter hoe langer hoe meer wordt aangetast door sloop- en bouwactiviteiten.
Als vakwerkconstructie in een ruimer lokaal bestand van vakwerkconstructies, is het restant tot slot representatief voor de aloude dorpse omvang, samenstelling en samenhang.

Het vakwerkrestant vormt de rechterhelft van een omstreeks 1955 opgedeeld en aan de linkerzijde door nieuwbouw vervangen, U-vormig hoevetje, progressief gegroeid uit een primitief gekadastreerd, L-vormig gebouwtje. De bewaarde rechtervleugel dateert van omstreeks 1911.