Beschrijving
De bescherming als monument betreft de gesloten hoeve met inbegrip van het erf en het vrijstaand bakhuis.
Waarden
De gesloten hoeve, erf en bakhuis zijn beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
De huidige gesloten hoeve is het resultaat van een lange historische evolutie: in kern is het complex te associëren met een op de Ferrariskaart weergegeven vierkantshoeve; aanwezige jaartalankers 1786 of 1789 zouden inderdaad op een 18de-eeuwse bouwfase kunnen wijzen; de straat- en zijvleugels worden in elk geval al primitief gekadastreerd, maar de achtervleugel is in zijn integraliteit ten vroegste omstreeks 1862 te dateren. Het bakhuis wordt ook al door het primitieve kadaster weergegeven, maar werd naderhand naar een positie dichter bij de hoeve verplaatst.
De hoeve bleef grotendeels als vakwerkconstructie bewaard, het stijl- en regelwerk nog gedeeltelijk met leemvulling en bepleisterd, het geheel rustend op bakstenen stoelen en afgedekt door zadeldaken met Vlaamse pannen. Het woonhuis (rechtervleugel) omvat nog een houten bolkozijn. Enkel de achtervleugel (stal) werd volledig in steen omgezet, onder golfplaten zadeldak.
sociaal-culturele waarde, volkskundige waarde
De vakwerkkern van de hoeve getuigt van een eeuwenlange bouwtraditie, waarvan in de streek vele voorbeelden bewaard bleven, in een unieke densiteit, die echter hoe langer hoe meer wordt aangetast door sloop- en bouwactiviteiten.
Als hoeve met typische en herkenbare componenten (inrijpoort, woonhuis, stallingen, dwarsschuur, bakhuis) en als vakwerkconstructie in een ruimer lokaal bestand van vakwerkconstructies, is het complex tot slot representatief voor de aloude dorpse omvang, samenstelling en samenhang.