Neogotische kruisbasiliek, gebouwd in 1861 naar ontwerp van H. Jaminé, aansluitend bij de behouden gotische westtoren uit de 16de eeuw.

De plattegrond beschrijft een driebeukig schip van drie traveeën met ingebouwde westtoren, een transept en een koor van een rechte travee met vijfzijdige sluiting, en sacristieën aan weerszijden.

Vierkante mergelstenen toren van drie geledingen onder ingesnoerde naaldspits (leien), voorzien van een neogotisch portaal en dito venster in de westgevel. Rondboogvormig galmgat in elke zijde van de bovenste geleding.

Bakstenen schip en koor onder zadeldaken (leien). De steunberen zok, afgewerkt met hardsteen en markeren de traveeën met spitsboogvormige vensters. De westgevels van de zijbeuken zijn uit mergelsteen opgetrokken.

Interieur

Bepleisterd interieur waarin de middenbeuk van de zijbeuken gescheiden wordt door een spitsboogarcade op zuilen, geflankeerd door schalken. Overwelving door middel van kruisribgewelven, de ribben opgevangen door colonnetten. Overwelving van het rijzige koor door middel van een stergewelf op schalken.

Meubilair

• Beeld van Sint-Catharina van Alexandrië, gepolychromeerd hout, neogotisch (midden 19de eeuw)
• Beeld van Christus aan het kruis, gepolychromeerd hout, neogotisch (midden 19de eeuw).
• Hoofd- en zijaltaren, gepolychromeerde eik, neogotisch, 1868, naar ontwerp van S.H. Vanden Boorne.
• Twee biechtstoelen, eik (eerste helft 18de eeuw)
• Preekstoel, eik, neogotisch (tweede helft 19de eeuw)
• Orgel in oorsprong ca. 1780, verbouwd door Pereboom & Leyser, Maastricht, ca. 1856
• Doopvont met maskers, kalksteen, gotisch (14de eeuw).

Bibliografie

De parochiekerk Sint-Stefanus te Millen, is beschermd als monument.