Beschrijving
De bescherming als monument betreft de L-vormige hoeve, zogenaamd Schoenwinckel. De lange aanbouw in het westen dateert uit 1982 en maakt geen deel uit van de bescherming.
Waarden
De hoeve Schoenwinckel is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
Het goed behoorde lange tijd toe aan de abdij van Herkenrode en dit vanaf 1264 tot aan de Franse Revolutie. In 1797 werd de hoeve betrokken door één van de twee mede-eigenaars, Paul Bonhomme van Maastricht, die het complex restaureerde. In 1844 werd Pieter Michiels, koopman in Tongeren, eigenaar. Later werd het goed vererfd via de aangetrouwde families de Lexhy en Roelants.
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde:
Het woonhuis heeft een oude kern van 1674. Traditionele elementen zijn de baksteenbouw onder zadeldak met Vlaamse pannen, de aanwezigheid van jaartalankers en S-vormige ankers, de houten kozijnen, gedeeltelijk voorzien van luiken en van een negbeloop, de kalkstenen lekdrempels, alsook de in een geprofileerde kalkstenen omlijsting gevatte deur van 1797 met bekroning in Lodewijk XVI-stijl. Het woonhuisinterieur omvat een 18de-eeuws stucplafond met rankwerk in de linkervoorkamer op de begane grond. De stallen hebben kalkstenen muuropenigen. Als doorgang naar de velden is er een kalkstenen rondboogpoort van 1797, met negblokken en één schamppaal. Ook de achterzijde van deze poortvleugel heeft een kalkstenen rondboogpoort met negblokken; daar zijn resten van mergelstenen hoekbanden. Bakstenen Boheemse kappen op pijlers met pseudokapiteel vermeerderen de waarde van de stallen.
sociaal-culturele waarde
De hoeve getuigt van een jarenlange agrarische bedrijvigheid.