Het goed gaat terug tot het begin van de 19de eeuw, toen het eigendom was van baron de Heusch uit Donk. Het oorspronkelijke huis werd in 1847 vergroot tot een gesloten geheel, om in 1873 tot een L-vorm, de huidige samenstelling, te worden herleid. Toen verkreeg het huis allicht een kasteelallure. Mogelijk ontstond toen het park, dat begin 20ste eeuw werd verruimd.

in casu architectuurhistorische waarde: Het kasteeltje is opgetrokken in de traditionele baksteenbouw met gebruik van hardsteen voor lateien en lekdrempels. Het behouden buitenschrijnwerk van de ramen met zesruiters, het schilddak met zwarte Vlaamse pannen en het tentdak van de toren met windvaan verhogen de authenticiteit.

Het kasteeltje, zoals ontstaan in 1873, getuigt van een evolutie naar meer residentieel wonen met bijbehorende parkaanleg.