De bescherming als monument betreft het hoofdgebouw van de steenkoolmijn van Waterschei, opgetrokken in 1920-1924 in betonskelet (Hennebiquesysteem).

Het beschermingsdossier motiveert de industrieel-archeologische waarde van het hoofdgebouw als volgt:
- het is een goed voorbeeld van de wijze waarop het samengaan van een utilitaire bestemming met een esthetisch verzorgd en zelfs prestigieus uitzicht bij administratieve en industriële gebouwen en inrichtingen tijdens het interbellum kon geconcipieerd worden;
- de steenkoolmijn te Waterschei werd opgericht door A. Dumont, de belangrijkste initiatiefnemer bij het opsporen en het uitbaten van de Kempense steenkoollagen.