in casu architectuurhistorische waarde:
Modernistische, alleenstaande woning. Geblokt, betonnen hoekpand, twee traveeën en drie bouwlagen onder een plat dak, met langsheen de Breemstraat een lagere aanbouw, één bouwlaag hoog en ter hoogte van de tuin uitmondend in een garage. De platte daken fungeren als terrassen; de muren worden horizontaal geritmeerd door smalle vensterstroken en het metaalwerk van de balustrades; de rechtse deurtravee wordt ter hoogte van de derde bouwlaag verticaal geaccentueerd door een vlagmast, karakteristiek voor de bouwstijl. De ruimteverdeling is samengebald en op en top beredeneerd: aansluitend op de voordeur vertrekt een kleine vestibule met traphal, die achteraan uitmondt in een complex van dienstvertrekken. De leef- en werkruimten zijn in het linkergedeelte van het huis te situeren, waar meer plaats werd voorzien en de lichtinval het interessantst is. Het schema wordt grosso modo op elke verdieping hernomen. De garage ligt volledig geïsoleerd, en is slechts toegankelijk vanuit de dienstvertrekken, via een achterkoertje. Het interieur is rustgevend, met vloeren in betontegels en hout, vlak afgewerkte muren en sober aangewende vaste elementen als schoorstenen en pijlers, bekleed met tegels of natuursteen. Het oorspronkelijke kleurenschema ging verloren.

Typisch modernistische woning, eigenlijk een kruising van art deco en functionalisme, met rechte volumes, vlakken en openingen, horizontalen en verticalen in balans, en een nadruk op nieuwe materialen als beton, glas en metaal; beredeneerde, flexibele ruimteverdeling en dito interieurafwerking, met natuurstenen en metalen elementen, maar voor het overige berustend op schilderwerk en stoffering.

Huis gebouwd in 1933-34 naar ontwerp van architect Brauns, op een hoek van de Kuringersteenweg en de kleine Breemstraat. Gebombardeerd en beschadigd in 1944, naderhand heropgebouwd maar grondig aangepast, waarbij het modernistische ontwerp geweld werd aangedaan. In 1969 werd de oorspronkelijke toestand grotendeels hersteld.