in casu architectuurhistorische waarde:
Goed bewaard voorbeeld van een sobere, oorspronkelijk bepleisterde herenhuis met empire-inslag. Het is te dateren rond 1879 en opgevat als een zeven traveeën en tweeënhalve bouwlaag tellend breedhuis onder een leien schilddak en opgetrokken in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen en zandhoudende kalksteen. Typerend voor de horizontaliserende en strak geritmeerde lijstgevel is het middenrisaliet -verrijkt met zandhoudende kalksteen- en de als portiek uitgewerkte begane grond. Door haar ligging, tegenover de noordzijde van de Sint-Sulpitiuskerk, vormt het pand een sterk beeldbepalend element in de Cleynaertsstraat.