Van het steenkappersvak en de ijzergiet- en smeedkunst aanwezig in deze natuurstenen graftekens, in de ijzeren kruisen en in het hekwerk.

in casu kunsthistorische waarde:
Van de graftekens die een staalkaart bieden van wat de 19de en 20ste eeuw op dit vlak te bieden had: kleinarchitectuur, beeldhouwwerken en reliëfs, zerken en stèles, kruisen en met kammen omzoomde grafveldjes, voorzien van de gebruikelijke funeraire symboliek en in een neogotische, neoclassicistische of eclectische vormgeving.

in casu tuinkunsthistorische waarde:
Van dit vroege voorbeeld van stedelijke begraafplaats, waar natuur en kunst samengaan dankzij de rijke variatie van oude bomen en de even gevarieerde vormen van dodengedenktekens.

in casu architectuurhistorische waarde:
Van de rouwkapel als voorbeeld van een sober classicistisch bakstenen gebouw met fronton en oculus, uit het begin van de 19de eeuw, met een recente herbestemming in functie van de plek; van de bakstenen muren en het hekwerk van giet- en smeedwerk, als mooie voorbeelden van begrenzing en omsluiting van dodenrustplaatsen.

Van deze kort na de Napoleontische verordening van 1804 ommuurde en beboomde plek, gelegen in de stadsrand, in 1807 aangelegd voor begraving, in 1893 uitgebreid en na de Eerste Wereldoorlog voorzien van een gedenkplaats voor gesneuvelden, waar na de Tweede Wereldoorlog een monument voor de gevallenen van 1940-1945 werd aan toegevoegd.