De toren van parochiekerk Sint-Martinus is een massief volume, dat wordt bekroond met een klokvormige spits.

De romaanse toren, mogelijk daterend van circa 1255, is het enige overblijfsel van de oude romaanse kerk. Deze kerk werd gebouwd op de versterkte burchtheuvel en werd op 21 oktober 1465 vernield. De toren werd in 156(?)5 verhoogd, zoals kan afgeleid worden op basis van de datering op het galmgat in de voorgevel.

De massieve, enigszins gedrongen westelijke toren van kwartsiet is gemetseld in een vrij regelmatig verband. De toren bestaat uit twee geledingen op een kalkstenen plint die zijn afgezet met kalkstenen waterlijsten. De bovenste geleding is opgetrokken in mergelsteen (?), op de bakstenen voorgevel na, en is afgewerkt met kalkstenen hoekstenen en dito galmgaten met deelzuiltjes. Een mergelstenen kroonlijst op kraagstenen scheidt het torenvolume van de klokvormige spits (leien).

De toren van de parochiekerk Sint-Martinus te Montenaken, is beschermd als monument.