in casu architectuurhistorische waarde: als onderdeel van de voormalige School n° 6, een lagere school voor jongens door de Stad opgetrokken in 1899-1901 naar ontwerp van stadsarchitect-ingenieur Eugène Frische (1850-1919), vormt dit klassengebouw typologisch en documentair een relevant tijdstyperend en vrij gaaf voorbeeld van schoolarchitectuur, beantwoordend aan de toenmalige overheidsdirectieven inzake lagere schoolgebouwen.
Geënt op de typologie van de Brusselse "Ecole Modèle" (1875, Maurice Lemonnierlaan) wordt het voornamelijk bepaald door de karakteristieke "préau" als centraaal element, met galerijstructuur en deels beglaasde dakkap met Polonceau-spanten, geflankeerd door twee rijen van telkens drie klaslokalen over beneden- en bovenverdieping.
Als gebouw met een utilitair programma getuigt het van een geslaagde constructieve en decoratieve toepassing van ijzerbouw in combinatie met een neoclassicistisch getinte binnenafwerking en een sobere uitwendige historiserende architectuur met contrasterend traditioneel materialengebruik, bovendien tekenend voor het oeuvre van Frische die te Leuven de meeste stadsscholen op zijn naam heeft staan.