De Romeinse heirbaan van Maastricht naar het noorden, op de linkeroever van de Maas, was tot de aanleg van de steenweg Maastricht-Maaseik, de enige verkeersweg over land naar het noorden. Ondanks de vele 19de- en 20ste-eeuwse ingrepen in de streek - aanleg van nieuwe wegen, de Zuid-Willemsvaart, de ontwikkeling van de oostrand van het Kempisch plateau tot zware industriezone, de ontwikkeling van nieuwe woonwijken - bleef het tracé van deze weg in het landschap behouden en groepeert de oudste bebouwing van de regio. De gebouwen zijn bovendien van belang, omdat ze getuigen van de thans verdwenen landbouwactiviteit in het gebied.

in casu architectuurhistorische waarde:
Woonhuis van een voormalige, semi-gesloten hoeve. Het betreft een dubbelhuis met laatclassicistische ordonnantie van 1798 met vermoedelijk oudere kern.