In de tweede helft van de 19de eeuw bewoond door burgemeester Michel Theys - die van 1854 tot 1903 de Diestse politiek beheerste -, is het pand, gelegen tussen de Demer en de vroegere Wederbroekstraat, niet alleen van lokaal historisch belang, maar tevens ook sterk beeldbepalend voor de Michel Theysstraat en bovendien een belangrijke getuige van de oorspronkelijke bebouwing aan de voormalige Verversgracht, een voor de lakennijverheid kunstmatig aangelegde Demerarm.

in casu architectuurhistorische waarde:
Neoclassicistische herenwoning uit 1848, opgevat als een tweelagig en zes traveeën tellend breedhuis, in baksteen met verwerking van blauwe hardsteen en imitatiezandsteen. Het ontstond uit de samenvoeging van twee oudere, minstens tot de 18de eeuw opklimmende kernen, namelijk een vier traveeën tellend breedhuis enerzijds, en anderzijds twee traveeën, afgesplitst van het aanpalende dubbelhuis.
Ontpleisterde lijstgevel, gedomineerd door de excentrische, risalietvormig uitgewerkte poorttravee met pseudo-hoekkettingen, bestaand uit een rechthoekige houten poort met sierlijk bovenlicht in een natuurstenen omlijsting, bekroond door een geprofileerd hoofdgestel dat een pseudo-balkon met balusters draagt.
Hoewel onderbroken door de poorttravee, overheerst de horizontaliserende werking van de plint, de registers van de hoge rechthoekige vensters, de als cordon doorlopende onderdorpels, de kroonlijst en de langgerekte gevel, die aan het pand zijn monumentale uitzicht geeft.
Goed bewaard interieur met neorenaissance salon, salon in neoclassicistische stijl en traphal waarbij schouwmantels, lijstwerk, binnendeuren, hang- en sluitwerk, plankenvloeren en schrijnwerk haast ongewijzigd bleven.