historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde:
De hoeve, die op de Ferrariskaart (1771-1777) en op het primitieve kadasterplan (1840) nog als gesloten geheel wordt afgebeeld, omvat concrete sporen van verschillende ontwikkelingsfasen. De straatvleugel - gevormd door poort, duiventil en stallingen - schijnt het oudst, met verwijzingen naar 17de- en 18de-eeuwse structuren onder de vorm van houten (bol)kozijnen, kalkstenen negblokken, smeedijzeren krulankers, steile daken met aandaken en vlechtingen, alsook een gevelsteen met verwijzing naar het jaar 1715. De rechtervleugel - woonhuis en dienstgebouw - omvat oude elementen als een hoge dakstructuur en houten kozijnen aan veldzijde, maar kreeg aan erfzijde toch een beslissend cachet in de 19de eeuw, onder meer met een ingangsdeur in oorspronkelijk schrijnwerk in een vlakke kalkstenen omlijsting.

De hoeves vormen karakteristieke restanten van de oude dorpskern van Groot-Loon, functiebevestigend ingeplant in een prachtig kader van heuvelachtig weiland en boomgaarden.