Het neoclassicistisch herenhuis te Leuven, is beschermd als monument.

Statige herenwoning, in 1864 opgetrokken als enkelhuis van vier brede traveeën en drie bouwlagen onder een pannen zadeldak, gelegen aan de Lei, tegenover de Amerikalaan.

Historiek

In 1864 verkreeg A. Renard een vergunning voor de bouw van een herenwoning in het huidige nummer 13. Hiervoor werden er eerst twee panden afgebroken, waaronder het "Hoff van Gent". In 1942 trok er de Nationale Gas- en Elektriciteitsmaatschappij in. Sinds enkele jaren is het opnieuw een particuliere woning. Het huis, dat samen met het nummer 15 net tegenover de Amerikalaan is gelegen, is rechthoekig ingeplant op een diep, breder wordend perceel en bezit een ruime tuin.

Beschrijving

De woning werd geconcipieerd als een monumentaal enkelhuis met lijstgevel in eclectische stijl met neoclassicistische inslag, vier traveeën breed en drie bouwlagen hoog onder een pannen zadeldak. De naam van de architect is tot nog toe onbekend.

Het gevelfront vertoont een verzorgde bepleisterde en witgeschilderde opstand met opvallend gebruik van blauwe hardsteen voor de sokkel en het lijstwerk.
Het vormt een markante architectuur met een sterk horizontaliserend ritme door de belijning met de sokkelvormige onderbouw met hardstenen plint en pseudobanden, de opeenvolging van de tot geprofileerde kordons doorgetrokken lekdrempels en waterlijsten en de gevelaflijning met kroonlijst op gekoppelde voluutconsoles boven een casementenfries en gelede architraaf met cirkelmotieven.

Typisch neoclassicistisch zijn de steekboogvormige koetspoort in hardstenen omlijsting met geprofileerd beloop, de getoogde en geriemd omlijste vensters met persiennes in de onderbouw, de rechthoekige vensters, met hardsteen omlijst en in de bel-etage bekroond door een decoratief hoofdgestel op gegroefde consoles, en de hardstenen borstweringen in de bovenst bouwlaag. Het meandermotief in de kordonlijst van de bel-etage is een subtiel detail, net zoals de ronde vorm van de kelderverluchtingsgaten die herhaald wordt in de omlopende afzaat van de plint, in het hoofdgestel van de bel-etagevensters en in de afgedekte steigergaten.

Bibliografie