in casu architectuurhistorische waarde: In kern mogelijk opklimmend tot eind l6de, alleszins tot de l7de eeuw, betreft het hier een ruime en complexe woning met U-vormige plattegrond en achterin begrenzend diephuis met trapgevels, opgetrokken in baksteen met verwerking van zandsteen. Structureel vertegenwoordigt het aldus bijzonder treffend de oorspronkelijke typologie van het toenmalige rijke stadshuis, in het interieur onder meer geïllustreerd door een fragmentarische balkenconstructie en een hijssysteem met rad. Als één van de oudste bebouwingsgetuigen van de Lei bezit het dan ook een bijzondere relictwaarde.
Van de modegebonden latere zowel in- als uitwendige aanpassingen en toevoegingen weerspiegelen in de binneninrichting een aantal fraaie elementen in Lodewijk XV- en XVI-stijl duidelijk de status van de l8de-eeuwse bewoners.

Afgezien van de trap met kunstig uitgewerkte Lodewijk XV-trappaal, ligt de artistieke waarde van het interieur nog in de kwaliteitsvolle aankleding van twee salons in Lodewijk XV- en XVI-stijl, onder meer met houten lambriseringen en paneeldeuren, verfijnd stucdecor op wanden en plafonds, in één plafond als omlijsting van een geschilderd wolkentafereel, en verder nog fraaie marmeren schouwen, waarvan één mantel bijkomend gedecoreerd werd met een geschilderd putti-tafereel.