De hoeve wordt reeds als langgestrekt complex weergegeven op de Ferrariskaart (1771-1777), maar zou blijkens waarschijnlijk gerecupereerde S-vormige muurankers in de straatgevel een nog oudere voorgeschiedenis kunnen hebben. Het complex groeide doorheen de 19de eeuw uit tot de huidige gesloten toestand, met typische componenten, waaronder een gaaf bewaarde duiventil boven de inrijpoort, en paardenstallen met knechtenverblijf. Afgezien van geciteerde 17de-eeuwse bouwsporen, een datumsteen 1799 in het poortgebouw en het eventueel contemporaine vlakke kalkstenen lijstwerk rond bepaalde muuropeningen, is de verschijningsvorm van het complex 19de-eeuws, met 20ste-eeuwse aanpassingen. De hoeve, als oude stichting, pittoresk ingeplant in een valleitje aan de rand van tot nu toe gaaf bewaard landbouwgebied, is niettemin van een bijzondere beeldbepalende waarde.