in casu architectuurhistorische waarde:
Complex bouwvolume, gevormd door een intern opgedeeld breedhuis en drie achterbouwen. Het breedhuis telt vijf traveeën (inclusief een centrale poortdoorgang) en drie bouwlagen onder een leien zadeldak, en is aangepast in de 19de en 20ste eeuw. De linkse (met hoektoren) en rechtse zijgevel, evenals de linkse aanbouw (een diephuis, aansluitend op het hoektorengedeelte) vertonen nog duidelijke 17de-eeuwse bouwsporen : mergelstenen hoekblokken, speklagen, kruisvensters, klooster- en bolkozijnen met negblokken, evenals smeedijzeren krulankers.

De Groote Gulden Put zou in 1659 door burgemeester Michiel van Hilst als herenhuis gebouwd zijn. Het gebouw beschikte oorspronkelijk over een eigen put, vanwaar de naam. Tot in de 19de eeuw bleef ook de oorspronkelijke gevelsteen, met een weergave van Rebecca bij de bron, bewaard op het binnenhof. Het gebouw fungeerde achtereenvolgens als woonhuis, bank en koffiehuis. Van het oude 17de-eeuwse gebouw bleef achter de laat-19de-eeuwse façade nog een oorspronkelijke kern met toren bewaard.