Het herenhuis met dienstvleugels is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
in casu architectuurhistorische waarde:
Neoklassiek, bakstenen dubbelhuis, zes traveeën en twee bouwlagen onder een kunstleien zadeldak met dakkapellen. Gecementeerde façade met rechthoekige deur, vensters met afgeronde hoeken, hardstenen details en houten kroonlijst op klossen. De achtergevel fungeerde oorspronkelijk als hoofdgevel, waarbij de twee middentraveeën werden versmolten tot één enkele travee, uitgewerkt als risaliet, met dubbele glasdeur, een ovale oculus en een monumentaal steekboograam, bekroond door een driehoekig fronton. Het statige effect van de gevel wordt beklemtoond door twee achterwaartse dienstvleugels, voorzien van deuren en ramen zoals in de hoofdgevels, geritmeerd door baksteenpilasters. De functionaliteit van het geheel ging verloren door perceelsevoluties.
Intern vertoont het pand een typische dubbelhuisverdeling, met een smalle inkom, aansluitend op een brede traphal, het geheel aan weerszijden geflankeerd door ruimten. De monumentaliteit van de traphal moet worden gezien in het licht van de vroegere oriëntatie van het pand.
De interieurafwerking is voornamelijk toegespitst op de vestibule en traphal, geheel verbouwd in de late 19de tot vroege 20ste eeuw, met imitatiemarmers, echte marmer, Hasseltse majolica, stucwerk en een monumentale dubbele kwartslagtrap, die zich over twee verdiepingen naar boven slingert, om daar als het ware uit te monden in de zwaar gestucte vestibule-zoldering. De gelijkvloerse deuren zijn geschilderd in imitatiehout, dat achteraf door verhitting werd opgeruwd. De decoratie in de leefruimten is voornamelijk beperkt tot geëlaboreerde, gestucte zolderingen. Schoorstenen werden alle verwijderd in het kader van een recente verbouwing.