De bescherming als monument betreft de watermolen Metstermolen, gebouwd in 1837. Door talrijke uitbreidingen maakt de molen deel uit van een vierkantshoeve, die eveneens als monument beschermd werd in hetzelfde beschermingsbesluit.

Als onderdelen van het gaande werk van de watermolen zijn ook het waterrad, de drempel en het gootje beschermd als monument. Ook de verharde kaaimuren, zowel stroomopwaarts als stroomafwaarts, de woelkom en een stukje van de spaarvijver (voor de lengte van de verharde kaaimuren) maken deel uit van de bescherming. Het sluiswerk en bedieningsbrugje zijn niet beschermd aangezien deze elementen op moment van bescherming niet aanwezig waren.

Het beschermingsdossier motiveert de industrieel-archeologische waarde van de watermolen met hoeve op de Melsterbeek als volgt: "als koren-watermolen uit 1837 met middenslagrad, geïntegreerd in een 17de-eeuwse hoeve."