Traditionele oorlogsmonumenten, opgericht op de meest representatieve en zichtbare plaats van de gemeente, met name op het plein voor de kerk. De constructies getuigen van het oorlogsleed van militairen en burgers, in deze gevallen grotendeels het gevolg van perikelen aan het begin en het einde van de oorlog. Ze staan bovendien symbool voor het patriottisme dat tijdens het interbellum hoogtij vierde en zijn van een uitgesproken beeldbepalende waarde in veelal sterk representatieve bouwkundige kaders.

historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde: Monument opgericht in 1920 op het plein voor de Sint-Monulfus- en Gondulfuskerk; kalkstenen constructie, rustend op een postament met inscripties, waaronder een namenlijst van de gesneuvelden “Pro Patria” en een datering “Anno 1920”; op de basis prijkt een afgeknotte obelisk, met aanduiding “1914-1918”; sobere sculpturale afwerking met voluten en cartouches met heraldische motieven; het geheel wordt bekroond door een patriottische allegorie, een bronzen, gekroonde vrouwenfiguur in maliënkolder, met een vlag in de linker- en een zwaard in de rechterhand. Het monument staat in een vierkant perkje, omgeven door een laag ijzeren hekwerk, op regelmatige afstanden onderbroken door kalkstenen pijlertjes.