Het woonhuis in vakwerk getuigt als restant van een voormalig hoevecomplex met losse bestanddelen van de traditionele, agrarische ontginningswijze in het overgangsgebied tussen Kempen en Vochtig Haspengouw.

in casu architectuurhistorische waarde:
Het woonhuis betreft een langgestrekt volume van zeven traveeën onder een zadeldak met Vlaamse pannen op een hoge bakstenen stoel. De vakwerkstructuur is gaaf bewaard en bestaat uit wit overkalkt stijl- en regelwerk met lemen vullingen. Deze vullingen werden in de uiterst linkse travee van de achtergevel vervangen door metselwerk. Het woonhuis behield de oorspronkelijke indeling als dubbelhuis , waarbij beide woningen zich langs weerszijden van een laterale middengang bevinden en aan de traditionele indeling beantwoorden. Vermeldenswaardig voor de linkerwoonst zijn verder de grote centrale haard alsook het authentieke plafond van troggewelven in de woonkamer.

Het woonhuis in vakwerk vormt een restant van een voormalige hoeve met losse bestanddelen, die reeds afgebeeld staat in de Atlas van de Buurtwegen en bijgevolg minstens tot de eerste helft van de 19de eeuw teruggaat.