in casu architectuurhistorische waarde: ten 1ste van het kasteel, gebouwd als voormalig buitenhuis en jachtpaviljoen met dienstvleugel van de Luikse familie Sélys, na de Franse revolutie tot vandaag eigendom van de familie Bemelmans die het als vaste verblijfplaats aangepast en vergroot heeft in de 19de en begin 20ste eeuw en het rond 1930 een homogeen uitzicht gaf en aankleedde en met een park omringde;
ten 2de van het kleine woonhuis, in 1867 gebouwd en in 1931 vergroot, ter vervanging van een gesloopte constructie, die het kasteelerf mede determineert en in dienst staat van het kasteel;
ten 3de van het koets- en karrehuis op het neerhof, mooi voorbeeld van het onderbrengen in één bouwvolume van similaire functies en die toch omwille van het sociale onderscheid te scheiden.

ten 1ste: als vermoedelijke oude schans die zich in de 17de en 18de eeuw tot buitenplaats met neerhof, tuin en bos en in de 19de en 20ste eeuw tot kasteelgoed met pachthof, park en bos ontwikkelde;
ten 2de: als een nauwelijks gewijzigde configuratie van een omgracht goed met verspreide gebouwen, met buiten de gracht een vierkante tuin en een door lanen doorsneden bos, wellicht tot de 17de eeuw, zo niet 18de eeuw opklimmend;
ten 3de de historische, meer bepaald tuinkunsthistorische waarde vervat in de park- en tuinaanleg die een geometrische structuur (vierkante tuin, de rasteraanleg in het bos, pentagoon van de grachten) uit minstens het einde van de 18de eeuw combineert met een landschappelijke beplanting (enkele interessante bomen) en een in losse vorm als vijver hertekende oostelijke grachtarm, uit de tweede helft van de 19de en de eerste helft van de 20ste eeuw.