Teksten van Burgerhuizen In den Prince van Luyck en De Stad Amsterdam

https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/3459

Woning In den Prince van Luyck met omgeving_versie 1_20140505 ()

De woning ‘In den Prince van Luyck’ werd rond 1690 gebouwd in Maasstijl. Het naastliggende ‘De Stad Amsterdam is een burgerhuis in Maasstijl, opgetrokken in 1687.

Historiek

Woning In den Prince van Luyck

De woning ‘In den Prince van Luyck’ wordt voor het eerst vermeld in 1664. Daarvoor was het gekend onder de naam ‘De Mol’. De eerste gegevens klimmen op tot begin van de 17de eeuw, toen het huis eigendom was van de belangrijke Maaseikse familie Bachuys. In 1648 wordt het huis verkocht aan Jan van Hocht, die er een herberg uitbaat. Het huis wordt vernield bij de grote stadsbrand van 1684. Na vijf jaar was de grond nog steeds onbebouwd. In 1688 is Antoon Meyers eigenaar, hij was in 1707 burgemeester van Maaseik. Hij laat circa 1690 de huidige woning bouwen, dat hij ‘Den Prince van Luyck’ noemt. In 1747 wordt het huis verkocht aan Hubertus Laurentii, subdiaken, die het kort daarna verkoopt aan advocaat J.J. Stalmans. Het huis wordt dan nog steeds als herberg verhuurd. In 1763 wordt het verkocht aan Egidius Kalff, koopman. Vanaf 1800 wordt het verhuurd aan de familie Verkissen, die het meer dan een eeuw bewoont en er een herberg uitbaat. Later verwerven ze ook het pand. In 1937 wordt het huis verkocht aan het echtpaar Latour-Vanwijck. Zij laten in 1938 de verflaag van de gevel verwijderen en de dakkapellen afbreken. De deur met tussenstijl wordt vervangen door een enkelvoudige deur. De houten luiken waren reeds voor 1868 verdwenen. De woning werd in 1985-1986 gerestaureerd door architect E. Martens.

Woning De Stad Amsterdam

Rechts naast de woning ‘In den Prince van Luyck’ ligt ‘De Stad Amsterdam’. Dit burgerhuis in Maasstijl werd opgetrokken in 1687. Het oorspronkelijke huis, toen eigendom van weduwe Gossens-Ubach was verwoest tijdens de stadsbrand van 1684. In 1688 werd het braakliggend pand gekocht door koopman Hendrik Cornely, die in dat jaar het huidige huis bouwde.

In 1721 kwam de woning in het bezit van advocaat Arnoldus Broeckmeulen, die het huis verhuurde. In 1768 werd het gekocht door Cornelis van Ressen en in 1771 was het eigendom van Jacob Veulens. Door huwelijk kwam de woning in het bezit van de koperslagersfamilie Caris. Zij bewoonden het huis tot 1927.

Tussen 1900 en 1935 werd de benedenverdieping gewijzigd. In 1973 werd het huis door G. Daniëls verbouwd tot bankkantoor, waarbij de voorgevel ingrijpend veranderde. De vermoedelijke oorspronkelijke gevelsteen werd teruggeplaatst. In 1985-1986 onderging het pand een restauratie onder leiding van architect E. Martens, waarbij de oorspronkelijke toestand van de benedenverdieping werd hersteld.

Beschrijving

Woning In den Prince van Luyck

’In den Prince van Luyck’ is een breedhuis in Maasstijl met een verspringend aantal traveeën en drie bouwlagen onder een steil zadeldak. Het is een bakstenen gebouw met lijstgevel op een hoge kalkstenen plint en kalkstenen hoekbanden zonder negblokken. De vermoedelijk oorspronkelijke gevelsteen met opschrift “IN DEN PRINCE VAN LUYCK 1664” werd bij de restauratie teruggeplaatst. De dorpels van de vensters zijn doorgetrokken in kalkstenen banden. De huidige kruis- en bolkozijnen zijn een reconstructie, evenals de luiken en het glas-in-lood. De oorspronkelijke kruisen en tussenstijlen werden in het eerste kwart van de 19de eeuw verwijderd om het gebouw een laatclassicistisch uitzicht te geven. De benedenvensters waren voorzien van eind 19de-eeuwse rolluikkasten. Origineel zijn de rechthoekige kalkstenen omlijstingen, gekoppeld op de benedenverdieping. De bolkozijnen, die in het eerste kwart van de 19de eeuw naar onderen toe vergroot werden, werden bij de restauratie op hun oorspronkelijke grootte teruggebracht. ER zijn kordon vormende, geprofileerde kalkstenen druiplijsten. De rechthoekige deur is gevat in een fraaie, geprofileerde kalkstenen omlijsting, voorzien van een ovaalrond bovenlicht met houten roedenverdeling, ingeschreven in een rechthoekige, kalkstenen omlijsting met verhoogde zwikken en sluitstenen. Het interieur is gaaf bewaard gebleven met een 18de-eeuwse schouw met stucwerk op de tweede bouwlaag.

Woning De Stad Amsterdam

Het betreft een breedhuis in Maasstijl dat sterk gerestaureerd en gereconstrueerd is. Het pand telt een ongelijk aantal traveeën en drie en een halve bouwlagen onder een leien zadeldak met dakkapel. Het bakstenen gebouw met lijstgevel staat op een lage, kalkstenen plint. Rechts bevindt zich een kelderdeur in een kalkstenen omlijsting.

Op de benedenverdieping bevinden zich rechthoekige, gekoppelde muuropeningen in een vlakke, kalkstenen omlijsting. Op de tweede en derde bouwlaag bevinden zich bolkozijnen in een vlakke, kalkstenen omlijsting met duimen en licht uitspringende, kordonvormende druiplijsten. Op de bovenverdieping situeren zich zes kleine, rechthoekige vensters van baksteen.

De zijgevel met aandak vertoont muurvlechtingen en een topstuk.

Bibliografie


Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Burgerhuizen In den Prince van Luyck en De Stad Amsterdam [online], https://id.erfgoed.net/teksten/157893 (geraadpleegd op ).


Burgerhuizen In den Prince van Luyck en De Stad Amsterdam ()

De bescherming als stadsgezicht betreft het burgerhuis In den Prince van Luyck en de onmiddellijke omgeving, bestaande uit het naastliggende burgerhuis De Stad Amsterdam.


Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Burgerhuizen In den Prince van Luyck en De Stad Amsterdam [online], https://id.erfgoed.net/teksten/190613 (geraadpleegd op ).