Het complex De Kompen gaat in kern mogelijk terug tot de tweede helft van de 16de eeuw. Het werd alleszins vóór 1619 in baksteen opgetrokken en later opgehoogd, naar de sporen van vlechtingen in de rechterzijpuntgevel. Vanaf de 17de eeuw werd het goed bewoond door Teuten. Vanaf de eerste helft van de 19de eeuw was er een herberg de Halve Maen in ondergebracht. In 1873 of 1874 vonden een vergroting en gedeeltelijke verbouwing plaats. In de tweede helft van de 19de eeuw werd de hoeve de thuishaven van de Koninklijke Schutterij Sint-Sebastiaan. Een tijd lang was er ook een winkel in kruidenierswaren, huishoudartikelen, granen en meststoffen.

in casu architectuurhistorische waarde: Traditionele elementen zijn de verankerde baksteenbouw, de ordonnantie, de muizentanden, het zadeldak met Vlaamse pannen, de opkamer en het bakhuis. De moerbalken bleven deels bewaard.

De Kompen getuigt van een rijke en eeuwenlange traditie van teutenhandel, herbergfunctie en pleisterplaats van de plaatselijke schuttersgilde. De restant van de voormalige boomgaard en de waterput wijzen ook op de agrarische functie.