in casu architectuurhistorische waarde: Eclectisch getint enkelhuis met een lijstgevel van vijf traveeën en twee bouwlagen onder een mansardedak met een aansluitend poortgebouw van één travee en twee bouwlagen in neorenaissance. Het pand is opgetrokken in baksteen met hardstenen speklagen, omlijstingen en ornamenten. De twee linkertraveeën van het hoofdgebouw vormen een risaliet met een neobarok portaal met oculus en een torenachtig verhoog onder een schilddak, voorzien van een dakvenster met een driehoekig fronton. Op de latei is het jaartal 1902 aangebracht, verwijzend naar de constructie onder architect Bosson.
De indeling is het resultaat van verschillende bouwfasen en is grosso modo te omschrijven als een geheel van drie groepen kamers - twee aan de straatzijde, drie aan de tuinzijde en een poortdoorgang - die door de vestibule en annex traphal met elkaar in verbinding staan.
Het interieur omvat: de vestibule met imposante hoofdingang met oculusbekroning in een houten sieromlijsting, mozaïekvloer, wanden en zoldering in decoratief stucwerk; traphal met glas-in-loodraam; stijlsalons met houten bevloering, marmeren schoorstenen, houtwerk en rijke stucwerkornamentiek.

Het pand draagt sporen van opeenvolgende bouwfasen: mergelstenen tongewelf in de kelder en aberraties in de plattegrond wijzen op een oude ongedateerde kern; poortdoorgang en achterpartij suggereren een bouwfase in de tweede helft van de 19de eeuw, voorgevel en decoratie van het voorste gedeelte van het interieur zijn omstreeks 1902 gerealiseerd.