historische, historische, in casu architectuurhistorische en sociaal-culturele waarde:
Dorpstraat 35: De bakstenen dorpswoning dateert vermoedelijk uit het interbellum. Het betreft een baksteenbouw verlevendigd door een versiering van gele baksteen en gemarkeerd door hoeklisenen, een middenrisaliet en een rechte muizentand. Hout- en traliewerk bleven bewaard. De woning maakt integrerend deel uit van het vrij gaaf bewaarde dorpsgezicht in de Dorpsstraat.

Klooster van de zusters jozefienen, Sint-Hubertusstraat 3: Het klooster, opgetrokken in 1895, werd tot 1928 betrokken door dominicanessenzusters, daarna door jozefienen. In 1948 werd de kapel vergroot naar ontwerp van E.H. Delfosse en architect O. Van Daele. Traditionele elementen zijn onder meer de baksteenbouw en de muizentanden. De hoeklisenen en de middenrisaliet met puntgevelvormige bekroning geven het klooster monumentale allure. Een ruime tuin achteraan met enkele fruitbomen maakt integrerend deel uit van dit complex, alsook de oude beukenhaag aan straatzijde. De gezichtsas naar de woning met tuin, Dorpsstraat nummer 36, zorgt voor een visuele link.

Kerkhof van de Parochiekerk Sint-Monulphus en Gondulphus: Het kerkhof van Sint-Huibrechts-Lille ontstond in 1909, naar aanleiding van de bouw van de huidige neogotische kerk, waardoor de gemeente moest uitkijken naar een uitbreiding van het kerkhofterrein. In 2002 werden een vier à vijf gietijzeren grafkruisen overgebracht van het kerkhof aan de Groenstraat in Neerpelt. Traditionele architectuurhistorische elementen zijn de baksteenbouw onder zadeldak van het dodenhuisje en de bakstenen muren met gietijzeren hekwerk als mooie voorbeelden van begrenzing en omsluiting van dodenrustplaatsen. De graftekens zijn van kunsthistorisch belang, daar ze een staalkaart vormen van wat de 20ste eeuw op dit vlak te bieden had: reliëfs, zerken, stèles en kruisen, voorzien van de gebruikelijke funeraire symboliek en in neogotische, neoclassicistische, eclectische en art-decostijl. Het steenkappersvak, de ijzergietkunst, de cement- en granitobewerking, aanwezig in de graftekens en de ijzeren kruisen, zijn van industrieel-archeologisch belang. Deze stille ontmoetingsplek speelt een sociaal-culturele rol in het dorpsleven. Vanuit het kerkhof kan de parochiekerk mooi waargenomen worden, waardoor het terrein een visuele buffer vormt voor het bedehuis .

Tuinen van Dorpsstraat 34 en 36: Ondanks de recente aanleg van deze tuinen, bezitten ze toch waarde door de oude bomen en de mooie zichtassen naar de parochiekerk toe. De tuin van nummer 36 heeft ook oud hekwerk aan straatzijde.