in casu architectuurhistorische waarde: Dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder schilddak. Bepleisterde, bakstenen lijstgevels met neoclassicistische ordonnantie op een hardstenen plint. Risaliet met monumentale ingangspartij en bel-etage met smeedijzeren balkon. Secundaire ingang in het oostelijk gedeelte van het hoofdgebouw. Originele aanbouwen in het oosten: trappenhuis naar de conciërgewoning en poortdoorgang.
De ruimteverdeling was oorspronkelijk gefixeerd op een centrale vestibule, die een monumentale ingangspartij met een traphal verbond en toegang verschafte tot de voornaamste ruimten, die aan weerszijden van de hal gesitueerd waren. Het gelijkvloers werd gewijzigd in 1910 bij de inrichting van een lokettenzaal.

Gebouw werd opgetrokken in 1862 door Antonius Perreau, agent van de schatkist. De constructie ervan kadert in een 19de-eeuwse moderniseringscampagne van het Tongerse stadscentrum, waarbij vele panden in de franje van het stadshart werden gebouwd of vernieuwd. Vanaf circa 1900 zou de burgerij systematisch haar toevlucht zoeken aan de nieuwe stadsring, die tot stand kwam na de afbraak van de wallen. Het huis zou pas, ter gelegenheid van de installatie van een postkantoor in 1910, op het gelijkvloers aangepast worden.