in casu architectuurhistorische waarde:
Ensemble van drie 18de-eeuwse diephuizen die samen een goede illustratie vormen van de evolutie van de topgevel in de 18de eeuw, met als oudste type de in- en uitzwenkende top van het linker pand van nummer 30 met verwijzing naar de traditionele trapgevel, gevolgd door de eenvoudige en barok geïnspireerde klokgevel van nummer 32, tot de classicistisch getinte halsgevel van pand nummer 30.
Het linker pand van nummer 30 is opgevat als een diephuis, opgetrokken in het eerste kwart van de 18de eeuw in baksteen met verwerking van ijzerzandsteen en zandhoudende kalksteen en bestaand uit twee traveeën en twee bouwlagen onder een gevelbekroning met in- en uitzwenkende top met pseudo-trappen. Kenmerkend zijn de ijzerzandstenen plint, de kruisvensters -twee per bouwlaag-, de gestrekte ontlastingsbogen in gesinterde baksteen en het houten laadluik in ijzerzandstenen omlijsting onder een blind pseudo-oculus in de geveltop.
Het rechter pand van nummer 30 is een circa 1700 in baksteen met ijzerzandsteen en zandhoudende kalksteen opgetrokken en in het derde kwart van de 18de eeuw aangepast tweelagig diephuis met halsgevel waarvan de twee traveeën gescheiden worden door pilasters met Franse voegen op het gelijkvloers en in de muur gebonden bakstenen pilasters met Dorisch kapiteel in ijzerzandsteen op de verdieping. Typerend is de deur in natuurstenen Louis XVI-omlijsting, gevormd door oplopende pilasters met Franse voegen onder een geprofileerd hoofdgestel dat rust op voluutconsoles en pijnappelmotief, waartussen een gehoogde spiegel met schijfmotieven. Kenmerkend zijn verder de steekboogvensters op de verdieping en de halsgeveltop met gebogen fronton en siervazen en centraal een rondboogvenster geflankeerd door Dorische pilasters.
Het pand nummer 32 is een bakstenen diephuis uit de eerste helft van de 18de eeuw, met drie traveeën en drie bouwlagen onder een in- en uitzwenkende gevelbekroning en wordt gekenmerkt door een rechthoekige deur en dito vensters in een omlijsting, een rondboogvenster centraal op de tweede verdieping en daarboven een rond oculus, eveneens in natuurstenen omlijsting, met geprofileerde waterlijst.
Als illustratie van de topgevel in de 18de eeuw, ensemble met belangrijke documentaire en architectuurhistorische waarde, bovendien sterk beeldbepalend door hun smalle en hoge silhouet.