de inrichting van het achterhuis vormt ontegensprekelijk een kwaliteitsvol voorbeeld van de interieur kunst uit het midden van de l8de eeuw. Het fraai bewaarde stucwerk op de plafonds van beide verdiepingen sluit, door het verfijnde ontwerp en de sierlijke motieven, duidelijk aan bij de rococostijl die de interieurs vanaf de jaren '40 van de 18de eeuw kenmerkt.

in casu architectuurhistorische waarde: bestaande uit een diepgericht, drielaags hoofdpand, dat door een smalle gang wordt verbonden met een tweelaags achterhuis van het breedhuistype en opgetrokken in bak- en zandsteen vormt dit laatgotische gebouwencomplex typologisch en architectuurhistorisch een uiterst representatief voorbeeld van een voorname stadswoning uit het derde kwart van de 16de eeuw. Belangrijk zijn bovendien de overhoeks geplaatste pinakelmotieven die de rijke en decoratief uitgewerkte straatgevel van het hoofdpand bekronen. Het huis vormt door dat stijlkenmerk nog een zeldzame getuige van dit soort architectuur te Leuven. In de straat behoort het geheel ten slotte tot de oudst bewaarde restanten van privé-architectuur. De 16de-eeuwse interieurelementen die in het hoofdpand bewaard zijn gebleven - het meest opmerkelijk is de draagstructuur met troggewelven ter hoogte van de eerste verdieping en de vier originele schouwen in baksteenmetselwerk, met houten en natuurstenen onderdelen - versterken onmiskenbaar de waarde ervan.