historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde:
De hoeve heeft een lange voorgeschiedenis, die minstens reikt tot de 18de eeuw, blijkens de weergave van een langgestrekte hoeve op de Ferrariskaart (1771-77), op de plaats van het huidige pand. Het gebouw bleef bewaard als vakwerkconstructie, het stijl- en regelwerk met lemen vullingen rustend op een hoge bakstenen stoel en afgedekt door een zadeldak met Vlaamse pannen.
Het betreft een typische langgestrekte hoeve met nog aanwezige en duidelijk herkenbare componenten woonhuis-stal-dwarsschuur. Het woonhuis heeft een traditionele indeling met gang tussen woonhuis en stal, centrale schoorsteen en onderkelderde opkamer.
De getoogde muuropeningen van het woonhuis en de decoratieve cementering van de voorgevel getuigen van de 20ste-eeuwse verbouwingen en monumentalisering van het pand en zijn onlosmakelijk verbonden met de huidige structuur.

Als vakwerkconstructie is de hoeve representatief voor een eeuwenoude bouwtraditie, waarvan in de streek wonderwel verschillende voorbeelden bewaard bleven, maar die door verkaveling, verbouwingen en nieuwbouw steeds meer wordt bedreigd. Het gebouw behield een authentiek, gaaf bewaard en functioneel aansluitend, onbebouwd kader.