typisch hotel de maître in 19de-eeuwse traditie. Het pand werd opgetrokken op de plaats van een oudere constructie, kadastraal geregistreerd vanaf 1829 en progressief verbouwd. In 1902 liet advocaat Meyers een nieuwbouw optrekken naar plannen van architect Jamar. In een eerste stadium werden de ruimten aan de tuinzijde uitgebreid en heringericht in een combinatie van historiserende stijlen. In een tweede stadium werd de straatzijde grondig verbouwd. Torenconstructie, serre-achtige uitbouwen een modem glasraam ter verlichting van de hal werden gerealiseerd in 1904.

in casu architectuurhistorische waarde: Alleenstaand herenhuis in neorenaissancestijl, omgeven door een ommuurde tuin. Het pand is U-vormig, zeven traveeën breed en twee bouwlagen hoog onder schild- en zadeldaken in kunstleien. Op de linkerhoek is een torenachtige constructie uitgewerkt onder een schilddak. De lijstgevels zijn afgewerkt in baksteen met een rustieke plint en hardstenen deur- en vensteromlijstingen; deuren en vensters van verschillende grootte en vormgeving (kruiskozijnen, rondbogen, segmentbogen). Beeldhouwwerk is beperkt tot enkele medaillons. De dakvensters hebben topgeveltjes in een gotiserende en renaissancistische vormentaal. De westelijke uitbouw is achteraf toegevoegd. De ruimteverdeling volgt de procédés van het klassieke hotel de maître, met een opvallende open dispositie naar de tuinzijde toe. Een centrale as kanaliseert de doorstroming (hoofdingang, dienst- en staatsietrap, achteruitgang) en staat op één of andere manier met alle ruimten in verbinding. Hierbij kan een onderscheid worden gemaakt tussen werk- en ontvangstvertrekken op het gelijkvloers (aan de tuinzijde en in het oostelijk gedeelte.van het pand), woonvertrekken op de verdieping en dienstvertrekken in het zuidwestelijk gedeelte, rond de torenconstructie. Het interieur vormt een typisch laat 19de-eeuws ensemble van ruimten die telkens in een verschillende, maar op zich uniforme stijl zijn ingericht. Op het gelijkvloers werd geopteerd voor een neomaniëristische vestibule en traphal, de ruimten aan de tuinzijde zijn neobarok (westelijk vertrek) en neorégence (oostelijk vertrek), op de eerste verdieping is enkel de ruimte ter hoogte van de vestibule uniform ingericht in een Lodewijk-XVI-stijl. De vloeren zijn in parket afgewerkt, grootse haarden met tegels en afgewerkte schoorsteenboezems domineren de vertrekken, wanden zijn voorzien van lambriseringen, zolderingen zijn integraal gestuct, verguld en beschilderd, de afwerking van de moerbalken en balksleutels, evenals het binnenschrijnwerk, is aangepast aan de stijl van het vertrek. De tuinmuur maakt integrerend deel uit van de tuin.