laat 19de-eeuws woonhuis, opgetrokken in het kader van een bouwcampagne, waarbij de zone tussen de binnenstad en het begijnhof werd ontgonnen door de stedelijke burgerij.

in casu architectuurhistorische waarde: bakstenen dubbelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen in neotraditionele stijl met een lagere achterbouw en ruime tuin. De centrale travee omvat de rechthoekig omlijste voordeur met een bovenlicht in de vorm van twee gekoppelde rondboogramen, het geheel bekroond met een smeedijzeren balkon, gestut door twee grote kalkstenen consoles. De twee rechtse traveeën zijn opgevat als een licht geaccentueerde risaliet, die een weinig hoger is dan de linkse travee en bekroond wordt door een tuitgevel met aanzetstukken en toppilaster, waarboven een smeedijzeren windwijzer. De zijgevels van hoofd- en achterbouw zijn grotendeels blinde lijstgevels. Intern heeft het pand een klassieke 19de-eeuwse indeling, met een centrale vestibule met staatsietrap en aan weerszijden belendende ruimten, links een suite van twee à drie pronkvertrekken, rechts individuele kamers.