Gebouwencomplex, in oorsprong wellicht een gecombineerd burgerhuis, winkel en atelier. De oudste sporen zijn 17de-eeuws en verraden een L-vormige constructie, die naar alle waarschijnlijkheid teruggaat op een nog oudere kern. Vanaf de 17de eeuw werd het gebouw progressief uitgebreid. In eerste instantie werd het voorste gedeelte van de linkse achtervleugel toegevoegd. In de late 18de of vroege 19de eeuw werd de façade in classicistische zin aangepast, later in de 19de eeuw werd de linkse vleugel uitgebreid en de rechtse vleugel toegevoegd.

in casu architectuurhistorische waarde: Imposant breedhuis van zeven traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak. Laat 18de-eeuwse tot vroeg 19de-eeuwse, laatklassieke bakstenen lijstgevel met een centrale inrijpoort in een rechthoekige kalkstenen omlijsting met geprofileerde druiplijst, het geheel aan weerszijden geflankeerd door recenter ingebrachte winkelpuien. De verdiepingen worden opengebroken door strak geritmeerde rechthoekige ramen in kalkstenen omlijsting met lekdrempels in cordon. De achtergevel vertoont ter hoogte van de kroonlijst nog sporen van 17de-eeuwse kruiskozijnen met kalkstenen omlijsting met negblokken en doorlopende lateien, evenals smeedijzeren muurankers met krullen. Ook de westelijke achterbouw, vier traveeën breed en twee bouwlagen hoog met een recentere verlenging, vertoont ter hoogte van het gelijkvloers nog kruiskozijnen in een kalkstenen omlijsting met negblokken, doorlopende lateien, dubbele ontlastingsboogjes en een overspannende boog. De kelder markeert op zijn minst een bouwfase van een oorspronkelijk (17de-eeuws of ouder) bouwvolume: enkel de zuidwestelijke zone is onderkelderd, met mergelstenen tongewelven en een buitentrap. Twee kelderruimten onder de poort zijn aan het schema toegevoegd. De ruimteverdeling op de hogere verdiepingen wordt geconditioneerd door de vleugelvormige opbouw aan weerszijden van de poortdoorgang.