in casu architectuurhistorische waarde:
Traditionele elementen zijn het bewaarde vakwerk met lemen en bakstenen vullingen op bakstenen stoel, de zadeldaken met grotendeels Vlaamse pannen, de ordonnantie van de rechtervleugel: woonhuis-koestal, het behouden bolkozijn van het woonhuis, alsook het erf met bloemperk op de plaats van de vroegere mestvaalt.

De vakwerkkern van de hoeve getuigt van een eeuwenlange bouwtraditie, waarvan in de streek vele voorbeelden bewaard bleven, in een unieke densiteit, die echter hoe langer hoe meer wordt aangetast door sloop- en bouwactiviteiten. De hoeve is tevens een belangrijke documentaire getuige van een lokale en volkse bouwtraditie.

De U-vormige hoeve wordt reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-1778) als een semi-gesloten complex. Het is nog grosso modo deze vorm die primitief wordt gekadastreerd in de Atlas der Buurtwegen (1844). De in deze Atlas voorkomende U- en L-vorm zijn geëvolueerd tot afzonderlijke eigendommen. De paardenstal omvat een balk met het jaartal 1732.