De kapel is representatief voor een aloude volkse traditie om aan belangrijke kruispunten en wegen heiligdommen op te richten; ze heeft een uitgesproken devotionele en beeldbepalende waarde.

in casu architectuurhistorisch waarde: De Sint-Rochuskapel wordt al als bedevaartsoord vermeld sinds de 17de eeuw (1626), werd vernield tijdens de Franse Revolutie en onder de huidige vorm heropgebouwd in 1850. Het gebouw is opgetrokken in een sobere historiserende baksteenstijl, neoklassiek met neogotische elementen; behield een bepleisterd interieur met bijhorende uitmonstering, waaronder twee 17de-eeuwse houtsculpturen, die om veiligheidsredenen in de Diepenbeekse Sint-Servaaskerk worden bewaard.