De zogenaamde Abtsherberge, waarvan de benaming verwijst naar de locatie van het voormalig refugiehuis (circa 1450) van de abdij van Park te Leuven en nadien bekend als een heerlijkheid die onder het hof van Ginderachter ressorteerde, behoort tot de oudste historische bebouwing van de Leuvensestraat, van oudsher één van de belangrijkste uitvalswegen van Vilvoorde. Het illustreert de 17de-eeuwse, stedelijke herenwoning, uitgewerkt als een in lokale natuursteen opgetrokken ruim geproportioneerd, traditioneel breedhuis met twee bouwlagen onder steil leien zadeldak, voorzien van zijtrapgevels en kruisvensters met spievormig ontlastingssysteem. Het huidige romantisch-pittoreske aspect met beluikte, licht getoogde vensteropeningen en fraaie sierankers grijpt terug naar circa 1860, toen het werd omgebouwd tot een riante burgerwoning voorzien van ruime, met zorg gedecoreerde, historiserende salons.