De langgestrekte hoeve wordt reeds weergegeven in de Atlas van de Buurtwegen (circa 1840-1844) en gaat bij gevolg minstens terug tot de eerste helft van de 19de eeuw. Het schuur- en stalgedeelte dateert volgens de kadastrale mutatieschetsen mogelijk voor wat de eerste bakstenen travee betreft van ten laatste 1908.

in casu architectuurhistorische waarde: Het betreft een langgestrekte hoeve van zes traveeën onder een zadeldak met Vlaamse pannen. De vakwerkstructuur van de hoeve is gaaf bewaard. Het schuur-en stalgedeelte is gedeeltelijk uit metselwerk opgetrokken. Traditionele, te bewaren elementen zijn verder de - op de aangepaste schuurpoort na - behouden muuropeningen met het authentieke houten schrijnwerk, evenals de - voor zover waarneembaar - behouden schuur-stalwoonhuis ordonnantie. Ook het woonhuis zelf lijkt de traditionele indeling behouden te hebben met als karakteristiek element de schikking van de vertrekken rond een centrale haard.

De vakwerkhoeve getuigt van de traditionele landbouwactiviteiten in het overgangsgebied tussen Kempen en Vochtig Haspengouw vormt een uitdrukking van de eigenheid van de streek.