in casu historisch-stedenbouwkundige en architectuurhistorische waarde: woon-/pakhuis: als een document van de oorspronkelijke bebouwingsgeschiedenis van deze havenkomsite: het vormt de enige getuige van de urbanisatie die door de Stad in 1754 werd opgestart rondom de nieuwe Leuvense binnenhaven, de Vaartkom, na het graven van het kanaal Leuven-Mechelen.
Als bouwtypologisch een voor Leuven uitzonderlijk voorbeeld van gecombineerd woon-/pakhuis dat werd opgetrokken tijdens het laatste kwart van de 18de eeuw, in de vorm van een bakstenen drie bouwlagen en elf traveeën tellend breedhuis onder zadeldak, met een sobere geordonneerde lijstgevel aan de Vaartkomzijde en typische pakhuiszijgevel met hijsdeurtravee.
Inwendig illustreert het nog treffend zijn authentieke semi-residentiële en semi-commerciële functie: door de planschikking en de 18de-eeuwse binneninrichting van het woonhuis, waarvan onder meer de fraaie Louis XV-trap met rocaillevormige trappaal, houten deuren en stucplafonds voornamelijk op de begane grond bewaard bleven, en die in de tweede helft van de 19de eeuw een fraaie eclectische, neoclassicistische heraankleding kreeg, voornamelijk in twee gelijkvloerse salons; verder door de typerende stapelruimten en constructief nog het volledig bewaarde traditionele houtskelet in het pakhuis. Het geheel behield zijn oorspronkelijke, doorlopende dakconstructie.

pakhuis: als uitzonderlijk bewaard voorbeeld en laatste getuige van pre-industriële bedrijvigheid, in casu handelsbedrijvigheid, die zich tijdens de tweede helft 18de eeuw ontplooide rondom de nieuwe Leuvense binnenhaven of Vaartkom, en in de loop van de 19de eeuw zou overschakelen op een industriële bedrijvigheid.