De vakwerkhoeve getuigt van de traditionele landbouwactiviteiten in het overgangsgebied tussen Kempen en Vochtig Haspengouw en vormt een uitdrukking van de eigenheid van de streek.

in casu architectuurhistorische waarde: Het betreft een langgestrekte hoeve, bestaande uit een woonhuis in vakwerk met langs weerszijden een bakstenen travee (rnogelijk stal) onder lessenaarsdak. Het woonhuis beslaat vier traveeën onder een zadeldak met Vlaamse pannen. Bewaard stijl- en regelwerk met gedeeltelijk behouden, witgekalkte lemen vullingen op een gepikte plint met lage bakstenen stoel. Andere traditionele, te bewaren elementen zijn onder meer de behouden muuropeningen, alsook de grotendeels bewaarde authentieke indeling van het woonhuis met centrale haard.

De langgestrekte hoeve wordt voor de eerste maal kadastraal geregistreerd in 1919. Derhalve mag het als een laat exemplaar van vakwerkbouw beschouwd worden, waarvan in Limburg voorbeelden aangetroffen worden tot ca. 1930.