De langgestrekte kern van de huidige hoeve met een aanbouw tegen de rechterzijgevel wordt voor de eerste maal kadastraal geregistreerd in 1910. De Atlas van de Buurtwegen documenteert reeds in circa 1840-1844 een langwerpig volume op het perceel van de hoeve, dat echter ten laatste in 1909 weer verdwenen blijkt te zijn. De aanbouw tegen de rechterzijgevel, evenals de hoeve zelf werden in de loop van de tijd verbreed (ten laatste in 1937). Deze toevoegingen maken onlosmakelijk deel uit van de historische ontwikkeling van de hoeve.

in casu architectuurhistorische waarde: Het betreft een hoeve onder mank zadeldak, waarvan de voorgevel uit stijl en regelwerk met witgekalkte lemen vullingen bestaat. De zijgevels, met een bakstenen aangebouwde travee tegen de rechter zijgevel, en achtergevel zijn versteend. Traditionele, te bewaren elementen zijn verder onder meer de oorspronkelijke stal-woonhuis ordonnantie, de schikking van de vertrekken in het woonhuis rond een centrale haard, alsook de waterput met betonnen bovenbouw op het voorerf.

De vakwerkhoeve met stal-woonhuis ordonnantie, gelegen in agrarisch gebied, getuigt van de traditionele landbouwactiviteiten in het overgangsgebied tussen Kempen en Vochtig Haspengouw en vormt een uitdrukking van de eigenheid van de streek.