De vakwerkschuur maakt deel uit van een groter, thans gesloten hoevecomplex dat minstens van de tweede helft van de 19de/begin 20ste eeuw dateert. De huidige L-vormige constellatie van de vakwerkschuur wordt voor de eerste maal kadastraal geregistreerd in 1907.

in casu architectuurhistorische waarde: Het betreft een monumentale L-vormige vakwerkschuur, bestaande uit gepikt stijl- en regelwerk met witgekalkte - grotendeels - lemen vullingen op een bakstenen stoel en gepikte plint. De authentieke eiken dakstructuur van het zadeldak is intact bewaard met nog zichtbare telmerken.

De schuur heeft haar agrarische functie als berg- en stapelruimte grotendeels behouden, waarbij de hooizolder nog steeds als dusdanig gebruikt wordt.