Beschrijving

De bescherming als monument betreft verschillende gebouwen en inrichtingen van de steenkoolmijn van Beringen. Al deze elementen zijn beschermd met inbegrip van de volledige uitrusting, onroerend door aard en/of bestemming (o.a. leidingen, verbindingen, passerellen, transportbanden, machines, werktuigen, alle toebehoren inherent aan de werking zoals mechanische, elektrische, elektro-mechanische, elektronische, hydraulische onderdelen, controle- en regeltoestellen, enz.).

• hoofdgebouw (ook administratief gebouw of centraal gebouw genoemd);
• borstbeeld op sokkel van C. Cavallier vóór het hoofdgebouw;
• gebouw met kleedkamers en stortbaden;
• controlegebouw en het wachterslokaal;
• omheining van het mijnterrein, kant van Koolmijnlaan;
• sociaal gebouw;
• schachtbokken I en II met de vier ophaalgebouwen waarvan er twee gekoppeld zijn;
• ontvangstgebouw en losvloer van schacht II;
• elektrische centrale/compressorenzaal, inclusief controlekamer en hoogspanningszaal;
• koeltorens (4 stuks);
• gebouw van de watercentrale;
• gebouw van de gasextractie-/ventilatieinrichting (afwijkingsventilatoren);
• betonnen klaarvijvers;
• centrale werkhuizen van 1920 en later; de watertoren uit 1929;
• spoorlijnen (inclusief naar de kolenhaven)

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarbij de waarden van de steenkoolmijn van Beringen als volgt werd gemotiveerd:

• industrieel-archeologische waarde: als gebouwen en uitrustingen van een 20ste-eeuwse steenkoolmijn van het Limburgse Steenkoolbekken, met technologische, economische, bedrijfsarchitectuurhistorische en sociale betekenis.
• sociaal-culturele waarde, in casu cultuurlandschappelijke waarde: zoals deze zich, op macro-stedenbouwkundige schaal, uitdrukt, in samenhang met de andere mijnzetels, als mijnregio met haar typische beeldbepalende en structuurduidende elementen.
• sociaal-culturele waarde, in casu dorpslandschappelijke waarde: zoals deze zich, op micro-stedenbouwkundige schaal, uitdrukt, in morfologische samenhang met andere eruit gegroeide stads- en dorpsstructuren zoals woonwijken en sociaal-culturele, economische en maatschappelijke voorzieningen.
• wetenschappelijke waarde, in casu architectuurhistorische waarde: typologisch te duiden als 'manufactuur'-bouwkunst.

Waarden

Volgende gebouwen en inrichtingen van de steenkoolmijn: het hoofdgebouw (ook administratief gebouw of centraal gebouw genoemd); het borstbeeld op sokkel van C. Cavallier vóór het hoofdgebouw; het gebouw met kleedkamers en stortbaden; het controlegebouw en het wachterslokaal; de omheining van het mijnterrein, kant van Koolmijnlaan; het sociaal gebouw; de schachtbokken I en II met de vier ophaalgebouwen waarvan er twee gekoppeld zijn; het ontvangstgebouw en de losvloer van schacht II; de elektrische centrale/compressorenzaal, inclusief controlekamer en hoogspanningszaal; de koeltorens (4 stuks); het gebouw van de watercentrale; het gebouw van de gasextractie-/ventilatieinrichting (afwijkingsventilatoren); de betonnen klaarvijvers; de centrale werkhuizen van 1920 en later; de watertoren uit 1929; spoorlijnen (inclusief naar de kolenhaven); dit alles met inbegrip van de volledige uitrusting, onroerend door aard en/of bestemming (o.a. leidingen, verbindingen, passerellen, transportbanden, machines, werktuigen, alle toebehoren inherent aan de werking zoals mechanische, elektrische, elektro-mechanische, elektronische, hydraulische onderdelen, controle- en regeltoestellen, enz.) zijn beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

industrieel-archeologische waarde