Het complex van visvijvers, gevoed door één van de Voerbronnen en waarrond een landschappelijke aanleg is ontstaan, het ijzeren toegangshek ten zuidoosten, de moestuin en de omhaagde hoogstamboomgaarden zijn traditionele elementen die quasi ongewijzigd zijn gebleven.
Sinds 1885 is in het complex een viskwekerij actief.
De fabricage van stroop is van recentere datum en vindt plaats in een bijgebouwtje ten noordwesten.
Dit agrarisch gegeven, de stroopfabricatie en de viskwekerij, gaat in essentie minstens tot Ferraris terug en is tot op heden behouden.

in casu architectuurhistorische waarde:
Het betreft een gesloten geheel, waarvan de L- vormige woonvleugel in de noordhoek, een baksteenbouw met gebruik van kalksteen en mergel, dateert uit de bouwcampagnes van de commandeurs Quaedt de Beeck en von Rolshausen zu Butgenbach uit de periode 1650-1675, het aanleunend gebouw ten noordoosten, de vierkante toren en de erker uit de periode van de wederopbouw door de Potesta de Waleffe uit het begin van de 20ste eeuw; het poortgebouw met hergebruik van een aantal oorspronkelijke elementen uit vorige eeuwen aan de zuidoostzijde dateert uit 19l0; het kleinere poortgebouw ten zuidwesten is eveneens van 1910; de zuidwestelijke stalvleugel en de oorspronkelijke poortvleugel ten noordwesten zijn beide eveneens 17de-eeuws in kern; het brongebouw ten zuidoosten van 1666; het bakstenen stroopfabriekje ten noordwesten en de cementstenen stal ten zuidwesten stammen van na 1910.

Het gaat hier om één van commanderijen van de balije Alden Biesen, voor het eerst vermeld in 1320 ten tijde van de eerste commandeur von Bronchorst.