in casu architectuurhistorische waarde:
De voor bescherming voorgestelde gebouwen schetsen de bouwkundige evolutie van klooster en school, vertrekkende van enkele sobere 18de-eeuwse vleugels, voornamelijk circa 1853 en begin 20ste eeuw uitgebreid en aangepast en in 1911 naar de toenmalige esthetische normen gerenoveerd: de buitengevels aan de straat in neotraditionele stijl, het interieur van de representatieve vertrekken in neoclassicistische stijl; de kapel werd in verschillende fasen in neogotische stijl ingericht en omstreeks de eeuwwisseling van tien belangwekkende glas-in-loodramen voorzien. De 18de-eeuwse fase is het best bewaard in indeling en kapspanten van paterskwartier, inkomgebouw, zusterhuis en kapel, alsook in het nog authentieke bakhuis/brouwerijgebouw.

Het in 1442 in het (Noord-)Brabantse Dommelen opgerichte en in 1717 in Arendonk terug opgestarte franciscanessenklooster is de tastbare getuigenis van de politiek-religieuze tegenstellingen tussen de katholieke Zuidelijke en de calvinistische Noordelijke Provincies, die het uitgangspunt vormden voor de vestiging in Arendonk. Vanouds begaan met opvoeding en onderwijs, zette het klooster deze traditie hier voort. Alle wezenlijk tot klooster en school behorende componenten: kapel en zusterhuis, school en pensionaat, rectorshuis, boerderij en kloostertuin bleven tot op heden bewaard.