Parkbos ontstaan uit een oorspronkelijke kern van een omwald pastoriedomein, op het einde van de 19de en begin 20ste eeuw uitgebreid tot een geïntegreerd en onlosmakelijk geheel met een belangrijk gevarieerd bomenbestand voornamelijk gevormd door drevenstructuren, bomengroepen, solitaire bomen, vijver en boomgaard. De verbinding tussen het kerndomein en de latere uitbreiding wordt gevormd door cementen bruggetjes in houtimitatie die kenmerkend zijn voor de periode waarin de uitbreiding en volledige aanleg van het domein tot stand kwam.

in casu architectuurhistorische waarde: De voormalige pastorie met omwald domein en aansluitend parkbos, gelegen in het noorden van het gehucht 'Hofeinde' nabij de grens met Beerse, vormt een belangrijke getuige van het religieus verleden van zowel Vosselaar als Beerse. De centrale locatie op het Hofeinde en mogelijk ook de site met omwalling refereren naar de vroegste parochiale geschiedenis van beide gemeenten, opklimmend tot 1187. De eigenlijke pastorie getuigt van de invloed van de Antwerpse Sint-Michielsabdij en de daaraan verbonden witheren-pastoors. De uitbreiding van de site na de verkoop tijdens de Franse revolutie met het aansluitende parkbos is een belangrijk getuige van de evolutie van een dergelijk gebouw met zijn omgeving nadat het uit de religieuze sfeer gehaald is. Ondanks de verwaarloosde toestand is het een gaaf bewaard pastoriegebouw dat gedurende een lange parochiale geschiedenis aan de verschillende noden en bouwstijlen werd aangepast. Het huidig gebouw is het resultaat van aanpassingen en restauraties uit 1750 waarbij een fraaie rococodeuromlijsting werd geplaatst. Later aangevuld met interessante 19de-eeuwse interieurelementen.