De woning Peeters werd rond 1935 ontworpen door architect Ernest Wauters en leunt qua stijl aan bij de nieuwe zakelijkheid. Kenmerkend is het gebruik van verschillende materialen in twee ongelijk uitgewerkte gevelvlakken. In het interieur bleven veel originele elementen bewaard.

Historiek

Deze rijwoning, qua stijl aanleunend bij de nieuwe zakelijkheid, werd omstreeks 1935 gebouwd naar ontwerp van Ernest Wauters.

De rechter travee van de woning was oorspronkelijk deel van het aanpalende, voormalig laboratorium. Dat is nog te zien aan de doorlopende daknok. Naar verluidt zou dit gedeelte omgebouwd zijn tot woning van de eigenaar van het fabriekje.

Beschrijving

De woning betreft een volume van twee traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak van mechanische pannen. De nok van het dak loopt evenwijdig met de straat.

De lijstgevel heeft een kenmerkend parement van deels baksteen met lintvoeg, deels een grijze en zandkleurige kunststeen. Een deel van de linker travee springt licht uit het gevelvlak en is afgelijnd met een kordonvormende dorpel. De muuropeningen, meer bepaald de horizontale vensterband en de die patrijspoortvensters op de bovenverdieping van de linker travee, zijn voorzien van art deco getint en gekleurd glas-in-lood. De rechter travee wordt geritmeerd door meer horizontale raampartijen met fijne profielen. Al deze muuropeningen zijn van staal.

In het interieur zorgt het plan voor een beperkte circulatie. Er is een kelder, een ruime inkomhal met hoge traphal en achteraan de keuken met bijkeuken. Rechts bevindt zich het woongedeelte van twee aaneengeschakelde plaatsen. De sanitaire inrichtingen (wc en badkamer op de verdieping) bevinden zich tegen de voorgevel.

De aankleding van het interieur is modernistisch en art deco getint. In de inkom zijn de vloer en de trap uitgevoerd in terrazzo. Het kleine trapje heeft een chromen buisleuning. De muren van de inkom en de traphal zijn opgesmukt met een ruwe bruin-rood geschilderde reliëfbepleistering. De houten trap met volle leuning is voorzien van een decoratieve trappaal en handlijst. De beglaasde deuren met glas van kristallijne structuur zitten vervat in een horizontale verdeling. De dichte deuren zijn evenals de trapleuning en het wandkastje in de hal bekleed met triplex. In de hal en de keuken doen zich diverse vloertegelpatronen voor. In de keuken zijn er bovendien turquoise en zwarte wandtegels. In de leefruimtes bevinden zich rose en zwarte marmeren schoorsteenmantels en plafond met geometrisch stucwerk.

Deze woning laat zich bestempelen als een voorbeeld van kubistisch expressionisme of het romantisch kubisme. Deze stijl onderscheidt zich meestal door een gevel met een kubistische, asymmetrische compositie van horizontalen en verticalen door een levendige gevelbekleding met verschillende materialen of sierverbanden en een vrijer, functioneel grondplan. Enkel de vormgeving en het materiaal van de muuropeningen zou een doorslaggevend criterium kunnen zijn om de architectuur in deze stijl verder op te splitsen in de expressionistisch getinte gebouwen en zij met een meer modernistische inslag. Woning Peeters mag eerder tot de laatste groep gerekend worden. De lichte verspringing in het linker gevelvlak, afgelijnd door een kordonvormende dorpel en de divers beklede muurvlakken, creëren in de gevel een sobere geometrie. De beperkte circulatie van de planvoering (bijvoorbeeld een keuken gesitueerd in het hoofdvolume, de sanitaire voorzieningen als een 'natte cel' gelegen tegen de voor¬gevel,...) duidt op de functionele en modernistische ingesteldheid van de architect. Deze hield zich ook bezig met de binneninrichting en tekende composities voor kleurrijke vloermotieven, schoorsteenmantels, lichtarmaturen en dergelijke. Met zijn gaaf bewaarde binnenaankleding vormt de woning Peeters hiervan nog een mooi exemplaar, te zien aan de tegelvloeren, wandtegels, wandbekleding, trap, schoorsteenmantels, deuren, enzovoort. Ook in enkele van deze elementen blijft een art deco invloed merkbaar.

Bibliografie

De bescherming als monument betreft de woning Peeters met inbegrip van het gaaf bewaarde interieur, rond 1935 ontworpen door architect Ernest Wauters en qua stijl aanleunend bij de nieuwe zakelijkheid.